Sokaklara atılmış,üstü çamur içinde
Yaşlar donmuş gözlerde,unutmuşlar gülmeyi...
Sokaklara atılmış,üstü çamur içinde
Yaşlar donmuş gözlerde,unutmuşlar gülmeyi...
Açlık,savaş ve yokluk,savurmuş her birini,
Kimi ekmek derdinde,kimi arar anneyi...
Engeller dağlar kadar,yüreği buruk,
Oysa daha çocuk o;küçücük bir çocuk!..
Kiminin tek bebeği,kiminin tek canıydı,
Şİmdi nerde annesi,oyuncak bebekleri?
Kimin hatası bunlar?Suçlu olanlar hani?
Ayrılık mı?Savaş mı?Yitik aşk mı nedeni?
Bir yanda masalları,bir yanda yokluk,
Oysa daha çocuk o;küçücük bir çocuk!..
Açılsın pencereler,duyulsun çığlıkları
Onlar yarınlarımız,yaşatın çocukları!...
Bir el uzatın yeter,sarılsın yaraları
Kurtarın sokaklardan ,sahipsiz çocukları...
Bir şeker,bir oyuncak,işte budur mutluluk,
Çünkü daha çocuk o;küçücük bir çocuk!...
şiir&fotograf;selma Çuhacı
beste &düzenleme;uğur Dikmen
yorum;serpil Barlas
efkarım tarumar_albümünden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Vakit ayırdığınız ve yorumunuz için teşekkür ederim ))