hayatımda böylesi destek ve güven veren bir yürekdaşa rastlayamamanın acısı ve imrentisi ile,
çektim bu fotoğrafı;
bakıp da daha çok yanmak için ''insan yalnızlığıma''.
Bazen evler görüyorum;tıpkı ağaçlar gibi birbirine aşık;birbirine sevdalı....
;iç geçirerek bakıyorum;........
köhne,viran evler yanyana ,omuz omuza yaslanmış;direniyorlar zamana.....
Yılların aşkı belli ki onları birbirine yaslayan;bir ve bütün kılan;
iki duvar bile kaynaşabilirken aşktan;
insanların ''ayrışmış'' yaşam ve duygularında sadece yalnızlıklar hüküm sürüyor ne yazık ...!!!
Ve işte biraz da bu yüzden ;
hayatlar kolayca yıkılmakta,,,,,
yaslanacak bir hayatları olmadığından.....
yazı metni &fotograf
selma Çuhacı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Vakit ayırdığınız ve yorumunuz için teşekkür ederim ))