çok eskiden tanırım,sevdanın bu yüzünü...
binlerce kez oynadım,terkedilen rolünü!
hep aynı sahne işte,veda edip ayrılmak.
bana yabancı değil,girdiğim çıkmaz sokak!
ne aşklar geldi geçti,şu köhne yüreğimden...
en güzel anıları,söküp attım içimden!
hep aynı yazgı işte,isyan ederken susmak,
bana yabancı değil,girdiğim çıkmaz sokak!
hiç korkma gücüm yeter!
bu ne ilk ,ne son acım!
hiç korkma zaman geçer!
iyi kötü yaşarım...
peki neden öyleyse,
bir buruk ,ezik içim...
neden daha şimdiden,teslim olmuş gibiyim...
oysa kaç kez yıkıp da,baştan kurdum dünyamı!
şimdi böyle çaresiz,yenik düşen ben miyim?!
şiir&fotograf
selma Çuhacı
müzikerol Evgin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Vakit ayırdığınız ve yorumunuz için teşekkür ederim ))