Tamamen tesadüf ...
Çarpıştık bu sabah, özgürlüğün en orta yerinde...
''Pardon dedi ,görmedim .Hava kaçtı da gözüme ,
zıplayınca az once''..
Nazikce yüzgecini uzattı elime,tanıştık ...
Başladık sohbete karın üstü ;
nerden geliyorsun dedi?
dedim;
İstanbul'dan....
Sevmem dedi, İstanbulu,,,
pazarımız varmış orda;diri diri satıyorlar bizi
_nerde balık hakları ??_
ha bir de sürekli aç,
İstanbul'un martıları ...
dedim ki peki ya sen?...
Ben dedi dünyalıyım;bir olta ucu yada bir ağ zamanına kadar aranızdayım...
Benim doğuştan ruhumun üzerine atılan ağlarda, yıllar yılı nasıl da ölü ölü çırpınıp durduğumu,
farketmedi Allah'tan..
Vakit de hayli geç oldu;
onun oyle birderdi yok;ne bilsin zamanı gariban ...
Dedim karadan beklerler beni, merak ederler;
gideyim ortalık ayağa kalkmadan....
Eee ayrılık zor geldi ,alıştık sevdik de sanki;
Ama ne o sudan çıkmış bir balık olabilirdi,
nede ben karadan çıkmış insan...
Ayrılmalıydık o zaman.
Tam veda edecekken aklima geldi;dedim adın ne?
Balık dedi ,
sadece....
Ya senin ki deyince,,,,
keske ''İNSAN'' diyebilseydim
Ama ben;........
yıllarca saglikli yasamak için senin akrabalarını yedim..................
yazı metni &fotograf
selma Çuhacı
Yüreginize saglik siirleriniz gercekten cok güzel ve anlamli..
YanıtlaSil