Nerden çıktı bu köşe'ler,demeyin!KÖŞE'ler her yerde bu devirde;köşe deyip geçmeyin!
Bazen saklar,sakınır kimilerini;kuytusunda kurulan pusulardır,en güzel örneği.Bazen barındırır;meydana çıkmaya yüreği yetmeyeni!Bazen yolun başı,
bazen sonudur ama adres tariflerinin vazgeçilmezi;köşeler önemli!!!
İki ayaklı salon örümcekleri,nasıl da örer en sağlam ağlarını;hayatın bir köşesinden öbür köşesine...Güneş bile farklı düşer;her sokakta,her köşenin
değişik iki yüzüne;farklı çizilir hayatın resmi...
Köşeler önemli!!!
Anlam taşır,iz bırakır,dönüm noktasıdır...
'' Bir köşede kalmak'';başarısızların kaderiyken eskiden,şimdi ''bir köşe kapmak'';dili dönenlerin,yüze gülenlerin marifeti!''
Bir köşeye itilmek''acınma vesilesiyken eskiden,şimdi''bir köşeye yerleştiril-
mek''doğru dostlukların semeresi...Zavallı ve garibanlarınken eskiden;tümzaman ve mekan köşeleri;şimdi ayrıcalıklılar sınıfına dahil olmadanne mümkün sokulmak;
bir sokak köşesine bile...
Sokak köşesi dedim de;benim de hayatımdaki en önemli köşelerden biriydi;çocukluğumun sokağındaki köşe...
Eve dönüşü beklenen bir aile ferdi varsa eğer;balkondan sarkarcasına sokağa
doğru uzanıp,gözlerimi sokağın köşesine asar,hiçyorulmadan saatlerce o köşeyi gözlerdim.Sanki,o köşe gözlenerek,beklenen daha çabuk gelecek
yada ev ile köşe arasındaki birkaç metrelik mesafeye hakim olunarak,
bütün tehlikeler bertaraf edilecekmiş gibi!!!
Hasretle kavuşmanın kesiştiği o köşe;bir sevgi köşesi olarak,saklandı yüreğimde....
Bir köşenin ,uğrunda savaşılası bir değeri olabileceğini;köşe kapmaca oyununda öğrendim.
Bir köşeyi kapma konusundaki beceriksizliğim,köşe kapmaca oyunuyla başlayıp,bütün hayat oyunu boyunca da devam etti ne yazık!!!
Hayatımda bana utanç veren bir köşe de oldu!!!;ilk ve son kez...
O da;İlkokulda bir arkadaşımın yaptığı yaramazlığı üstlenerek,bir ders boyunca tek ayak üstünde beklediğim;sınıfımızın köşesiydi!
O utanç köşesini;sevgi ve dostluğun bedeli olarak kazıdım hafızama...
Rahmetli dedemi hatırlıyorum...Hep aynı odada,hep aynı köşeye yaslanarak otururdu!İhtiyar evin ihtiyar köşesi ve dedem,güven ve destek veriyorlardı birbirlerine!Ama ne dedem sonsuza kadar tutabildi o köşeyi ne de o köşe varolabildi
dedemden sonra...Köşe dönmeye azmetmiş bir müteahit;kaderi ve sahibi oldu evin her köşesinin....
Gün geldi;takdirnameler sığmaz oldu çekmecelere!Annem evimize bir köşe yaptı;başarı ve övünç köşesi...O;emeklerinin boşa gitmediğini görerek ve her misafire göstererek,adeta dört köşe olurken ; hayata geçiremediğim nice başarının
saklandığı bu teselli köşesi;benim tutabildiğim tek köşe olarak kaldı,hayatımda...
Anfinin bir köşesinden,kütüphanenin bir köşesine;köşedeki okul durağından,bizim sokağın köşesine _kahve köşelerini hep es geçerek_,-yaşadığım bu köşegenden çıkmam gerekti,günü gelince!!!
VE BİRGÜN;hadi dedim kendime;hayal etmek yetmez hedeflere varmak için!!!Heyecanlı,umutlu,hırslıydım...
Hani ,evdeki övünç köşesinde asılı kalkmasın diplomalar;hani dolap raflarında tozlarla örtülmesin;sayfalarca yürek,sayfalarca beyin;
hani belki okumak ,duymak isteyenler olur;yazdıklarımı düşündüklerimi dedim!!!
Dedim ama;köşeler takıldı ayağıma!!!
Köşe sakinleri öfkeli,telaşlı;dur! dediler;öyle kolay dönülmez bu köşeler,öyle kolay geçilmez!!!;Bu iş, okul bitirmeye benzemez!!!
Senin yeteneklerin,yazdığın,çizdiğin;''köşe sanatında''kar etmez...
Hay Allah!!!Bize öğretilen onca şey arasında;niye hiç söz eden olmamıştı köşelerden???
Oysa;kutup coğrafyasını bile su gibi ezberlemiş,Yunan Tanrıları üzerine tezler hazırlamış,Mısır mumyalarının tarihcesini araştırmış; her konuda uzman olmuştuk da,nasıl böyle;köşe cahili kalabilmiştik,hayret!!!
Köşegen gökdelenlerin,gökyüzüne yakın,sokağa uzak köşelerine çıkabilmek ne mümkün???
Asansörler köşe sakinlerinin,merdivenler sabunlu!!!Kolay mı öyle;beyin gücü,yürek sesi,alınterine güvenip de köşelere uzanmak! Ola ki bir mucize;araya hatırlı bir dost koyup;aşılabilirse katlar,kapılar,koltuklar;mümkün olursa köşe sakiniyle yüz yüze,
göz göze gelme şansını yakalamak;yine de fazla sevinmemeli!Bir kum saati köşe sakiniyle, aranızdaki masanın üzerinde; süre tam 5 dakika!
Hadi anlat bakalım otuz beş yıllık birikimini,emeğini,hedeflerini;
telefon trafiği,giren çıkan vs. ne kadar izin verirse;anlat ama heyecana gerek yok!
Neden mi?Nasılsa dinlemiyor,ilgilenmiyor köşe sakini,!! sonucu biliyor zaten , randevu hatır gereği....
Bir köşe mücadelesinin fasit dairesinde dönüp dururken günler;
köşegenler ve umutlarım arasına sıkışıp kalmışken hayat; bir hocama rastladım;
kadıköy beşiktaş vapurunda.Ayakta,bir köşeye ilişmiş bir şeyler okuyordu!
Hemen yanına koşup,elini öptüm;tanıdınız mı hocam?dedim.Sırtımı sıvazlayıp,
''nasıl tanımam evlat?En çalışkan öğrencimdin sen!En güvendiğim evladım!!!'' deyince;yarı şaka yarıciddi,dedim ki;
;''hocam sağolun!bizlere ne gerekse öğrettiniz de;neden böyle cahil kaldık hayata,niyehiç söz etmediniz bizlere,köşelerden???''. Şöyle bir baktı yüzüme;biraz gururlu,biraz öfkeli;''eğer dedi onları öğretseydik size;;böyle gururla çıkamazdık karşınıza!
Böyle şerefle çıkamazdınız karşımıza!!!''..
Öyle bir tokattı ki;yüzüme,yüreğime inen,öyle acı ve öyle gerçek!!!
Varsın dedim,geçit vermesin;köşegenler!!!Dezavantaj görsünler yeteneklerimizi,engel koysunlar önümüze;bilgimizi;birikimlerimizi...
Varsın köşesiz diller,köşesiz beyinler,köşesiz yürekler otursun köşelerde...Onlar bile hayretteyken oralarda nasıl oturduklarına;korkmakta haklılar,bir dokunursak köşegenin duvarlarına,bir kalemde dağılmaz mı;eğreti köşelerde eğreti oturan; bay ve bayan tesadüfler!!!
O yüzden ya bu korku;işini iyi yapandan,işini yapan okulludan;işini yapıp da başka
iş yapamayacak olandan!!!Bütün kumandalar uzaktan...
Köşegenlerin köşelerinde oturmaktan ,köşe olmuşlara son bir sözüm var;Artık köşe devri kapandı!!!Düz ve doğru çizgi devri başlıyor....Söylemesi benden!!!
Çatıdaki Çiçekler_sayfa:9
selma Çuhacı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Vakit ayırdığınız ve yorumunuz için teşekkür ederim ))